Gündeme Dair 3 Dakikalık Okuma
Son yıllarda Türkiye’de gençlerin aklında giderek daha fazla yer eden bir konu var:
Yurt dışına gitmek. Eskiden bu bir “hayal”di, şimdi ise pek çok genç için bir “zorunluluk” gibi hissediliyor. Peki neden?
Gençler geleceğe baktığında net bir yol göremiyor. Diplomalar, yetenekler, iyi bir üniversite mezunu olmak çoğu zaman bir karşılık bulmuyor. İşsizlik, güvencesizlik ve liyakatsizlik duygusu; gençlerin umutlarını içeride değil, dışarıda aramasına yol açıyor.“Çalışırsam olur” inancı yerini “Tanıdığın varsa olur” çaresizliğine bırakıyor.
Gençler, sadece ekonomik sebeplerle değil, adalet, özgürlük, ifade alanı bulamadıkları için de gitmek istiyorlar. Farklı düşünenin etiketlendiği, muhalefetin tehdit sayıldığı bir iklimde kendini ait hissetmek kolay değil.
“İş bulamazsam üzülmüyorum, adil bir şekilde elendiğimi bile bilsem yeterli” diyen bir nesil yetişiyor.
Avrupa’da veya Kuzey Amerika’da bir gencin temel yaşam haklarına, temiz sokaklara, düzgün ulaşım sistemine, saygılı yöneticilere, kaliteli eğitime erişimi daha kolay. Türkiye’de artan geçim kaygısı ve düşen yaşam kalitesi, gençleri “daha insani bir yaşam” arayışına itiyor.
“Yurt dışı hayalim zengin olmak değil, normal yaşamak istiyorum” diyenlerin sayısı artıyor.
Yurt dışına giden gençlerin önemli bir kısmı yüksek eğitimli, çok dilli, yaratıcı ve üretken insanlar. Bu da Türkiye için bir beyin göçü riski oluşturuyor.
Bu göç, sadece bir bireyin gitmesi değil, ülkenin geleceğinden bir tuğlanın çekilmesi anlamına geliyor.
Belki de en kilit soru şu: Gençler neden kalmak istemiyor?
Çünkü içerde kendini güvende, değerli ve özgür hissetmiyor. Kalmak için mücadele etmeye istekli olanlar da zamanla ya pes ediyor ya da tükenmişliğe kapılıyor.
Yurt dışına gitmek güzel bir hedef olabilir,dil öğrenmek, kültür tanımak, kariyer geliştirmek… Ama bu, bir kaçış değil; bir gelişim tercihi olmalıydı. Ne yazık ki bugün birçok genç için bu bir hayal değil, hayatta kalma planı.
Ve en acı olan şu:
“Gitmek istemiyorum ama burada kalmaya da dayanamıyorum.”
Sevgiyle kalın.
