İrade insanoğlu için oldukça önemli bir kavramdır. Yaratılışımız üzere, bizi zorlayan iş ve eylemlerde fıtrat gereği tembellik yanımız çoğu zaman ağır basabilmektedir.
Bir eylemi yapmak veya yapmamak bizim elimizdedir. Ama bu yapma eylemi için karar verme aşamasında bahanelere takılırsak irademiz uyuşur ve iş yapamayız. Çoğu zaman içimizi rahatlatmak için bahanelerimizi daha da sağlam hale getiririz. Bir iş yapmak istiyoruz ama o işi yapacak vaktimizin olmadığını bahane ediyoruz.
Günde 1 saatimiz var ama o iş için bize günde 2 saat gerekli. 2 saate ihtiyacımız olduğu için bizler de 1 saatimizde de zaten yapamam diyerek başka işlere harcıyoruz.
Oysa 1 ay boyunca 2 saat harcamak yerine 2 ay boyunca 1 saat harcarsak aynı miktarda çalışmış oluyoruz. Bahaneler irademizi uyuşturuyor ve belki biraz da kolayımıza geldiği için kapasitemizi zorlamıyoruz.
Kendimize çok fazla yüklenmekte doğru değil. Çok dolu bir kafayla 4 saatte yapılan bir işi odaklanmış bir zihinle 2 saatte yapmamız içten bile değildir. İrademizi kaslara benzetebiliriz. Bizler onu ne kadar kullanırsak o kadar geliştiririz.
Ama ilk bahanemizi fark edip üstesinden geldikten sonra demirden bir iradeye sahip olduğumuzu düşünmemeliyiz. İrade bir süreçtir. Şu kadar sürede bu hale geleceksiniz demek yanlıştır. Bizler her ne kadar insan olsakta hepimizin farklı yaşama biçimlerimiz ve disiplin seviyelerimiz var. İrademizi terbiye etme süresi aynı spor yapmak gibi devamlılık arz eder. Hayatımızın her anında ve olayında bunu canlı tutup geliştirmeye devam edeceğiz sonuç olarak demirden bir iradeye ve sağlam bir disipline sahip olacağız.
Herkese Sevgiler Dilerim.
