Takvim yaprakları hızla tükenirken, geriye dönüp baktığında görebileceğin en değerli şey; yaşadıkların değil, yaşadıklarının sana öğrettikleridir.
Bir yıl daha sona eriyor… Peki bu yıl sana ne kattı? Hangi hataları fark ettin, hangi doğruları büyüttün, nerelerde güçlendin ve nerelerde yeniden başlamayı öğrendin?
Her yılın sonunda büyük hedefler, ihtişamlı başarılar ya da büyük değişimler arıyoruz. Oysa bazen en büyük kazanımlar, kimsenin görmediği küçük ama güçlü fark edişlerde saklıdır.
Belki bu yıl,
Kendine karşı daha dürüst olmayı öğrendin.
Kaçtığın gerçeklerle yüzleşmenin, aslında seni hafiflettiğini gördün.
Belki,
Her şeyin bir anda olmayacağını, sabrın bir yatırım olduğunu öğrendin.
Belki de,
“Hayır” demenin bir kayıp değil, bir koruma olduğunu öğrendin.
Kendini tüketmeden de iyi bir insan olabileceğini fark ettin.
Belki,
Yanındaymış gibi görünen ama aslında yanında olmayanları ayırt etmeyi öğrendin.
Belki de bu yıl,
Gücünün sandığından daha büyük olduğunu fark ettin.
Kırıldın ama toparlandın.
Yoruldun ama devam ettin.
Kaybettin ama yeniden kurdun.
Her yıl, bize yeni bir versiyonumuzu bırakır.
Bazı yıllar yara bırakır, bazıları umut; bazıları ise her ikisini birden…
Ama hepsi öğretir.
Yıl bitiyor…
Durup bir düşün:
Bu yıl seni nasıl birine dönüştürdü?
Ne öğrendin, neyi bıraktın, neyi büyüttün?
Çünkü yeni yıl, yepyeni hedeflerden önce kendinin güncellenmiş hâliyle başlar.
Ve en güçlü başlangıç, geride kalan yılın içindeki dersleri alıp geleceğe taşımaktır.
Şimdi kendine sor:
Bu yıl bana ne öğretti?
Ben bu yıl kim oldum?
Ve yeni yılda kim olmak istiyorum?
Cevap ne olursa olsun…
Öğrendiklerin, seni bir sonraki yıla daha güçlü taşıyacak.
Sevgiyle kalın.
