Modern dünyada ilişkiler hızla kuruluyor ama bir o kadar da yüzeysel kalıyor. Gerçek bir bağ kurmak, sadece ortak anılar biriktirmek değil, karşındaki kişinin varlığını ciddiyetle hissetmek ve hissettirmekten geçiyor. Bu sürecin en az bağ kurma kadar önemli ama çoğu zaman göz ardı edilen bir parçası ise soğukkanlılık… Duyguların yönetilmesi, ilişkilerin sürdürülebilirliğini belirliyor.
Bağ kurmak, birine ya da bir şeye duygusal, zihinsel ya da manevi olarak kök salmak demek. Bir insanla bağ kurduğunuzda, onun varlığı sizde bir etki bırakır. Bu etki güvenle, empatiyle ve karşılıklı anlayışla inşa edilir. Ancak bağ kurmak, duygusal tepkilerimizi kontrol etmeyi de gerektirir.
Zor zamanlarda paniklememek, tartışma anlarında kırıcı olmamak, beklenmedik olaylarda sağduyuyla hareket edebilmek… Bunlar soğukkanlılığın sunduğu değerlerdir. Bağ kurarken, karşı tarafın duygularını olduğu gibi kabul edebilmek ve kendi tepkilerimizi frenleyebilmek, ilişkiyi olgunlaştırır.
Çoğu zaman bağ kurduğumuz kişilerle yaşadığımız hayal kırıklıkları, duygusal patlamalarla ifade bulur. Ancak soğukkanlılık, duyguların bastırılması değil, onların daha bilinçli bir dille dışavurumudur. “Öfkeyle kalkan zararla oturur” sözü burada kendini ispatlar.
Gerçek bağlar kriz anlarında test edilir. Soğukkanlılık, bu testten geçmenin anahtarıdır. Karşı taraf öfkeliyken, sizin dinginliğiniz güven yaratır. Biri çökerken, sizin tutarlılığınız ona dayanak olur. Bağ kurmak sadece mutlu zamanları paylaşmak değil, fırtınada birlikte kalabilmektir.
Ne sadece bağ kurma çabası ne de yalnızca soğukkanlı duruş… İnsan ilişkileri bu iki değerin dengesinde saklıdır. Yakınlık, samimiyet ve anlayış kadar, sınırlar, sabır ve sağduyu da gerekir. Biri olmadan diğeri ya eksik kalır ya da zarar verir.
Bağ kurmak bir gönül işidir, soğukkanlılık ise aklın rehberliğidir. İlişkilerde bu iki yönü birlikte taşıyabilmek, hem kendimize hem karşımızdakine en büyük saygıdır. İnsan, ne yalnızca kalbiyle ne de yalnızca aklıyla var olur ikisinin ortak diliyle anlam kazanır.
Sevgiyle kalın.
