Hayat, çoğu zaman başkaları için yaşadığımız bir koşu gibi geçip giderken, bir an durup da kendimize doğru ne zaman yola çıktık, hatırlamak zor olur. Kimimiz bu yolculuğa hiç başlamamışızdır, kimimiz ise başlamış ama bir durakta takılı kalmışızdır. O durak bazen bir kırgınlık, bazen bir hayal kırıklığı, bazen de korkularımız olmuştur.
Kendine doğru yapılan yolculuk, belki de insanın en sessiz ama en çetin yolculuğudur. Bu yolda harita yoktur, tabelalar eksiktir. Yollar tek başına yürünür ve çoğu zaman dışarıdan kimse fark etmez bile senin bir “arama” içinde olduğunu.
Ama bir durakta kalmak da bazen farkında olunmadan gerçekleşir. Gündelik hayatın yükü, rollerimiz, sorumluluklarımız, beklentiler, etiketler… Ve bir bakmışız, o yolun kenarında oturmuş; ne ileri gidebiliyor, ne de geriye dönebiliyoruz.
Şimdi bir soru sor kendine:
“Kendime doğru çıktığım o içsel yolculukta nerede kaldım?”
Belki çocukluğunda kaldın; hiç affedemediğin bir anda.
Belki bir ilişkide, kendini feda ettikçe kaybolduğun yerde.
Belki de kariyerinin ortasında, başarı sandığın şeyin sana huzur getirmediğini fark ettiğinde…
Bu soruyu sormak kolay değil. Çünkü o “durduğun yer”, aslında yüzleşmek istemediğin yer olabilir. Ama işte orası senin yeniden başlaman gereken yerdir. Yol oradan devam eder.
Kendine doğru gitmenin bir zamanı yok. Ne geç kaldın, ne de erken davrandın. Asıl mesele; fark etmek ve yeniden niyet etmek. Belki çok yoruldun, belki bazı şeyleri arkanda bırakman gerekiyor. Ama unutma, yeniden başlamak için önce durduğun yeri bilmen gerekir.
Yol seni bekliyor. Yeni bir sen orada, o yolun devamında. Bir adım yeter. Sessiz ama gerçek bir adım.
Sevgiyle kalın.
#İçselYolculuk, #KendiniBulmak, #Farkındalık, #HayataDair, #KendinOlmak, #KişiselGelişim, #YolculukBenim, #SessizlikteKendiniBulmak, #RuhsalDönüşüm,
